کروماتوگرافی به روشی اطلاق ميشود كه طي آن مخلوطي از مواد مختلف كه لازم است از يكديگر جدا شوند را از يك دستگاه و يا وسيلهاي كه داراي يك ماده جامد معدني يا آلي با ذرات ريز و يا درشت ميباشد، عبور داده و در نتيجه برخي از مواد به نسبت زيادتر و محكمتر به وسيله اين مواد معدنی يا آلی نگهداری شده و برخی ديگر به سهولت از روی آن عبور مینمايند. مكانيسم اين عمل در حقيقت يك نوع جداسازی يا تقسيم مواد بين دو فاز میباشد. در مواقعی كه فقط نيروی كشش سطحی مواد مختلف را روی ذرات آلی يا معدنی جذبكننده نگه میدارد، نوع كروماتوگرافي را كروماتوگرافي جذبی (Adsorption chromatography) مینامند؛ در حالی كه اگر واكنش شيميايی رخ داد و اتصال شيميايی قطبی قابل برگشت بين ماده مورد نظر و مادهجاذب در كار باشد، كروماتوگرافی مبادله يونی (Ion Exchange Chromatography) نامیده میشود. چنانچه ميل تركيبی اختصاصی بين جسم مورد نظر و ماده جاذب در كار باشد، كروماتوگرافی بر اساس ميل تركيبی (Affinity) و چنانچه جداسازی ملكولها بر اساس اختلاف در اندازه ملكولی و اختلاف حلاليت در دو فاز باشد، كروماتوگرافی را تقسيمی (Partition) مينامند.